Nasıl Gidiyor Hayat?
İnsanlık zorlu bir sınavdan geçiyor, ilk olmadığı gibi son da olmayacak. Şansı yaver gidenler hayatta kalacak, gitmeyenler veda edecek. Hayatta kalanlar da fiziksel ve psikolojik olarak nasıl etkilenecek zaman gösterecek.
Her açıdan sorgulanması gereken bir süreçteyiz. Biz tuzu kurular, evde kalabilenler, kendi "OHAL" ini ilan edip evine kapanabilenler nispeten şanslı sayılırız, ama eminim ki bu şansa sahip olanlar da endişeli, mutsuz.
Hiçbir şeye konsantre olamıyoruz, sürekli haber sayfalarını güncelliyoruz. Bir kaosun içinde savruluyoruz.
Bizler evlerimizde endişe çukurunda debelenirken çalışmak zorunda olanlar? Eşim her akşam işten döndüğünde kucağına atlayıp sarılamadığı için ağlayan oğlum mesela? Sağlık çalışanlarının ve ailelerinin yaşadıklarını tahmin bile edemeyiz zaten.
Bu süreci fırsata çevirmemiz söyleniyor. İyi de nasıl? Söylemek kolay.
Yine de akıl sağlığımızı korumak zorundayız elbette, eğer hayatta kalırsak lazım olacak çünkü.
Ben bütün gün 4,5 yaşındaki oğlumla başbaşayım. Günlük iki saat çizgi film izleme süresi var, ben de bu esnada ya online derslerime katılıyorum ya ders çalışıyorum ya da kitap okuyorum. Çoğu zaman okurken dalıyorum, ders izlerken anlamıyorum, kendimi aptal gibi hissediyorum. Ama devam etmek zorundayız. Yapacak bir şey yok.
Yazmak iyi gelir belki dedim, daha çok yazmak istiyorum. En son yazımı sekiz ay önce yazmışım. Bu süreçte yorumlarına dönüş yapamadığım arkadaşlar kusura bakmasın lütfen. Buralardayım şimdilik.
Görüşmek üzere...
"Sizde ne var ne yok?"
oooooo hoşgeldiiiin :)
YanıtlaSilhoşbuldum deep :)
SilHoş geldin Burcu. Yazılarını özlemiştim. Tabii böyle bir sebepten dönmeni istemezdim ama yapacak bir şey yok.
YanıtlaSilEşim de ben de çalışmıyoruz ve evdeyiz. Bu bir artı bizim için ama bir yaşındaki kızımla eve kapanmak kolay değil. Üstelik kızım çok sosyal, gezmeyi, insanları çok seven bir çocuktu. Umarım bu süreç en kısa sürede biter diyorum ama yakın zamanda da bitmeyecek gibi. Allah hepimize kolaylık versin.
Hoşbuldum Şule:)
SilAslında evde vakit geçirmek güzel ama küçük çocukları evde oyalamak çok zor ve zaman zaman da yıpratıcı oluyor değil mi?
Umarım bu süreci sağ salim atlatırız.
Ah şu annelik,ufaklıklardan fırsat buldukça yaşıyoruz hayatı. Ne büyük fedakarlık,karşılıksız,çıkarsız...
YanıtlaSilKarantina günleri evde olunca biraz zor geçiyor. İnsan aynı ortamda sürekli kalınca sıkılıyor bir yerden sonra. Ama buna da şükür. Sağlıklıyız, güvendeyiz. İnşallah bu süreç bir an evvel geçer ve eski günlere geri döneriz. Yazmak, evet insana iyi gelen şeylerden. En azından benim için bu öyle. Mutlu ve huzurlu günler!
YanıtlaSil"güzel günler göreceğiz, güneşli günler"
YanıtlaSil:)