Hayatın Anlamı?

Evdeyiz güya ama uzay boşluğunda gibiyiz. 

Salınıyoruz amaçsızca. 

Nereye varacağımızı bilmiyoruz. 

Havalar ısınıyor, güneş göz kırpıyor. 

Sokakta çocuk sesleri yok, evlerde gergin ve asık suratlar.

Günler birbirinin aynı, değişen tek şey sayılar ve artan korkular.

Sosyal psikoloji dersinde korku ve kaygı arasındaki farkı anlatmıştı hoca. Korku insanları bir arada durmaya iter kaygı ise yalnızlaştırır demişti. Şimdi her şey tepe taklak oldu. Korkuyoruz, her şeyden çok bir arada olmaya ihtiyaç duyuyoruz, ama yapayalnızız. Aile bireyleri bile aralarına mesafe koymak zorunda. Bakışlarımızın bile birbirine değmesinden korkar olduk.

Öğreniyoruz da aynı zamanda. Aldığımız nefesin nasıl da pamuk ipliğine bağlı olduğunu mesela. Ne küçük şeyleri kendimize dert ederken her şeyin aslında ne kadar da anlamsız olduğunu, unuttuğumuz değerleri hatırlıyoruz mesela, ama hayatımıza tekrar katma şansımız olacak mı bilmiyoruz.

Bir mağazada kasa sırası beklemek, trafikte sıkışıp kalmak, okula gidip ders dinlemek gibi eskiden sıkıcı bulduğumuz şeyleri bile yapamıyoruz. İnternetten aldığımız bir şeyler iki günde elimizde olmadığında süreçte yer alan herkese sayıp döktüğümüz günlerden kapımıza erzak getiren market görevlilerine dualar ettiğimiz günlere geldik. Bazen düşünüyorum, bu illet insanlığı dize getirmeye mi geldi acaba diye? Hani çocuklara dokunmuyor, ileri yaşta olanlar ve kronik hastalığı olanları alıp götürüyor ya, bir süre daha yaşama ihtimali olan insanlara bir mesaj olabilir mi acaba? Ayağınızı denk alın yoksa...

Neyse yaaa hepten de karamsar olmaya gerek yok. Hepimiz bir gün öleceğiz nasıl olsa, ha bugün ha yarın. O yüzden en iyisi nefes almaya devam ettiğimiz sürece anlamlı yaşamaya çalışmak. Anlam da ne demekse?

Sahi yaa hayatın bir anlamı var mı gerçekten? Sizin için hayatın anlamı ne mesela? Bu dünyaya geliş amacınızı biliyor musunuz? Ne için nefes alıp vermeye devam ediyoruz?

Ben bilmiyorum, cidden. Evet yapmaktan keyif aldığım birkaç şey var, ailem var, sevdiklerim var. Çabaladığım şeyler var, ama bunlar hayatın anlamı mı gerçekten? Yoksa anlam dediğimiz şey insanlığı oyalamak için icad edilmiş koca bir yalan mı? Siz ne düşünüyorsunuz?

Sokrates demiş ya "Sorgulanmamış hayat, yaşanmaya değmez." diye, sorguluyoruz şu sıralar değil mi? 

Sorgulamanıza yardımcı olmak için karantina günlerinizde keyif alarak  zorlanmadan okuyabileceğiniz bir kitap tavsiye etmek istiyorum size. Varoluşçulukla harmanlanmış, insan psikolojisi üzerine varoluşçu psikoterapist Ferhat Jak İçöz'ün kaleme aldığı "Kendin Olmanın Dayanılmaz Hafifliği". Fiziksek, sosyal, bireysel ve tinsel varlığımız üzerine her biri 4-5 sayfadan oluşan 40 mesele.